...... นานมาแล้วในสมัยก่อนนั้น สัตว์ทที่ไม่มีพิษเลยแม้แต่ชนิดเดียว สัตว์ทุกตัวต่างก็เป็นเพื่อนกันและพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน คงมีเพียงแต่งูเหลือมตัวเดียวเท่านั้นที่ต่างไปจากสัตว์อื่นนอกจากมันจะเป็นงูที่ตัวใหญ่อ้วนแล้วมันยังเป็นเพียงสัตว์เพียงตัวเดียวที่มีพิษอยู่ในตัวทำให้มันกลายเป็นสัตว์ที่น่าเกรงขามไม่ว่ามันจะเลื้อยผ่านไปที่แห่งหนไหน สัตว์ทุกตัวก็ต่างพากันหวาดกลัวและหลีกทางให้ๆทำให้เจ้างูเหลือมรู้สึกหยิ่งผยองในตัวเองมันคิดว่าตัวมันเก่งและเป็นเจ้าป่าจึงมักใช้อำนาจที่มีในตัวอย่างผิดๆงูเหลือมชอบเลยไปทุกๆที่ที่มันอยากไปไม่ว่าจะเป็นถิ่นที่อยู่ของสัตว์ตัวไหนก็ตามมันไม่เคยนึกกลัวไม่เคยนึกเกรงใจหรือแสดงความเคารพต่อสัตว์ตัวไหนเลยจึงไม่มีสัตว์ตัวในไปยุ่งกับมัน
แต่แล้ววันหนึ่งในขณะที่มันกำลังเลยอวดแบ่งอำนาจของมันไปด้วยอย่างที่เคยทำทุกวันระหว่าง พี่มันเล็กไปตามขณะที่ยาวสุดลูกหูลูกตาไปเรื่อยเรื่อย พลันสายตาของมันก็เห็นมนุษย์คนหนึ่งยืนใส่หมวกอยู่กลางทุ่งนามันนึกโมโหขึ้นมาทันทีนี่เจ้าคงอยากลองดีกับข้าสิท่าด้วยความไม่ฉลาดของมันมันจึงเลื้อยตรงไปหาเพราะเข้าใจว่าเป็นคนมายืนท้าทายมันแต่แล้วโชคร้ายของมันเพราะแท้ที่จริงแล้วคนที่มันเห็นนั้นเป็นเพียงหุ่นไล่กาที่ไม่มีชีวิต มันตรงรี่เข้าไปที่หุ่นไล่กายังไม่รอช้าแล้วอาบปากกว้างสุดเท่าที่มันจะทำได้กัดตรงบริเวณขาของขุ่นพร้อมกับปล่อยผิดออกไปทันทีด้วยความโง่เขลางูเหลือมหวังจะให้หุ่นไล่กาที่มันไม่เข้าใจว่าเป็นคนล้มลงและร้องโอดครวญขอชีวิตต่อหน้ามันแต่กลับตรงกันข้ามหุ่นที่ไร้ชีวิตกับยืนนิ่งเฉยอยู่อย่างเดิมไม่ได้เป็นอะไรไปอย่างที่งูเหลือมต้องการซึ่งสร้างความงุนงงแก่งูเหลือมเป็นอย่างมากและทำให้มันรู้สึกเศร้าใจในเวลาต่อมาเพราะว่าทุกครั้งที่มันได้กัดทำร้ายใครและปล่อยพิษออกมาเมื่อไหร่สัตว์ตัวไหนก็ตามไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ก็มักจะดินแต่ยังทุรนทุรายต่อหน้ามันทุกครั้งแต่ทำไมคราวนี้จะมนุษย์หน้าบึ้งคนนี้จึงยืนเฉยไม่สะทกสะท้านกับผิดที่ร้ายแรงของมันเลยเจ้า
งูเหลือมคิดหาคำตอบให้กับตัวเองว่า"นี่ผิดของข้าคงเสื่อมไปแล้วกระมังเจ้าคนนี้ถึงไม่ตาย"มันเสียใจมากเพราะคิดว่าตัวมันคงจะไร้ซึ่งอำนาจไม่เหมือนก่อนอีกแล้วมันรู้สึกว่านับแต่นี้ต่อไปมันเองก็คงไม่ต่างจากสัตว์ตัวอื่นๆดีไม่ดีมันอาจจะถูกสัตว์ที่มีขนาดใหญ่กว่าทำร้ายเข้าสักวันก็เป็นได้เจ้างูเหลือมคิดได้ดังนั้นมันก็ออกเดินทางต่อประกันให้สัตว์ทุกตัวรับรู้อย่างถ้วนหน้าว่านับแต่นี้ต่อไปมันจะกลับตัวเป็นสัตว์ที่ดีและมันจะแจกเพชรที่มีอยู่ในตัวของมันทั้งหมดให้แก่สัตว์ทุกตัวที่ต้องการด้วยมันจะขายผิดทั้งหมดไว้ที่ดันหน้าทำของมันรักษาตัวในต้องการก็ไปเอาได้และด้วยความเสียใจกับความรู้สึกไร้อำนาจเจ้างูเหลือมที่เคยหยิ่งผยองก็พาตัวเองเลยหลบหน้าสัตว์ทุกตัวเค้าไปเก็บตัวจำศีลอยู่ในทำอย่างสงบเสงี่ยมเจียมตัว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น