วันอาทิตย์ที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2559

ทำไมเต่าจึงมีกระดอง

.....นานมาแล้วโลกของเรานั้นได้รับการดูแลและปกครองดดยเทพต่างมากมายเทพเจ้าแต่ละองค์ต่างก็มีอำนาจหน้าที่ไปคนละอย่างสัตว์ทุกตัวในสมัยนั้นมีเทพเจ้าจูปีเตอร์เป็นผู้ปกครองดูแลในทุกๆเรื่องไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ของบรรกาสัตว์ต่างๆทุกเรื่องจะต้องรู้ถึงหูของเทพเจ้าจูปีเตอร์ ผู้ปกครองทั้งสิ้น วันหนึ่งเทพเจ้าจูปีเตอร์จะทรงจัดงานอภิเษกสมรส พระองค์ก็ได้รับสั่งให้สัตว์ทุกตัวเดินทางมาร่วมงาน ซึ่งถือเป็นการแสดงความเคารพต่อเทพเจ้าผู้ปกครอง
 เมื่อถึงวันงาน สัตว์ทุกตัวต่างก็พากันตื่นแต่เช้าตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่โผล่พ้นขอบฟ้าพวกมันทยอยเดินทางมายังสถานที่จัดงานก่อนเวลากันครบทุกตัว  ยกเว้นเสียก็แต่เจ้าเต่าจอมขี้เกียจตัวเดียวเท่านั้น ซึ่งเต่าในสมัยก่อนนั้นมีลักษณะไม่เหมือนเต่าในทุกวันนี้ คือยังไม่คลานเชื่องช้าต้วมเตี้ยมและที่สำคัญบนหลังของมันก็ยังไม่มีกระดองแข็งหุ้มด้วย
    เมื่อเริ่มเวลางาน สัตว์ทุกตัวยกเว้นเจ้าเต่าต่างก็พากันแสดงความยินดี ถวายคำอวยพรและของขวัญให้แก่เทพเจ้าจูปีเตอร์ และเฉลิมฉลองรับประทานอาหารร่วมกัน จนกระทั่งล่วงเลยเวลาผ่านไป จนเกือบจะได้เวลาเลิกงานแล้วนั้น เทพเจ้าจูปีเตอร์ก็ทรงสังเกตเห็นเจ้าเต่ากำลังค่อยๆเดินเข้ามาร่วมงานอย่างไม่ค่อยใส่ใจเท่าที่ควร เทพเจ้าจูปีเตอร์จึงเรียกเจ้าเต่ามาเข้าเฝ้าและสอบถามถึงสาเหตุที่ทำให้มันต้องมางานของพระองค์ช้าอย่างนี้
เจ้าเต่าได้ตอบกลับไปว่า "ข้าจะรีบมาทำไมเล่า อยู่บ้านข้าก็มีความสุขกว่าที่ไหนๆ เป็นกอง บ้านของข้าเป็นบ้านที่สุขสบายมาก จนข้าไม่อยากออกไปไหนเลยแม้แต่วินาทีเดียว หรือแม้แต่ก้าวเดียว"  เมื่อเทพเจ้าจูปีเตอร์ได้ฟังดังนั้นก็นึกโกรธเจ้าเต่าขึ้นมาในทันที จึงตัดออกไปว่า"ถ้าอย่างนั้นก็ดีล่ะ หากเจ้าว่าการอยู่บ้านอันแสนสุขของเจ้านั้นสำคัญกว่าการมางานของข้าแล้วละก็ต่อไปนี้ ข้าจะให้เจ้าได้อยู่กับบ้านของเจ้าตลอดเวลาโดยเจ้าจะต้องแบกรับบ้านอันแสนสุขของเจ้าไว้บนหลังตลอดชีวิต" เมื่อเทพเจ้าจูปีเตอร์ตรัสจบพระองค์ก็ทรงใช้พระหัตถ์วิเศษชี้ไปที่ตัวเต่า ทันใดนั้นบริเวณรอบๆเจ้าเต่าก็เกิดควันขาวพวยพุ่งปิดบังทั่วตัวมันจนมองไม่เห็นและเมื่อควันจางหายไป สัตว์ทุกตัวก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นว่าบนหลังของเจ้าเต่านั้นมีกระดองแข็งๆหนักๆติดทับอยู่
 
เจ้าเต่าตกใจกับสภาพของตัวเองมาก มันทั้งโกรธและอาย เจ้าเต่าเตรียมจะกระโจนหนีไปแต่คราวนี้กลับไม่เหมือนเดิม เพราะแทนที่มันจะพุ่งตัวออกไปอย่างรวดเร็วเหมือนที่เคยทำได้มันกลับไปได้อย่างเชื่องช้า เพราะกระดองที่แข็งและหลักบนด้านหลังของมัน มีน้ำหลักมากเกินกว่าที่จะทำให้ตัวมันคล่องแคล่วเหมือนเมื่อก่อน นี่เป็นเพราะความไม่รู้จักเคารพต่อผู้ที่ควรเคารพและความขี้เกียจของมันทำให้นับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เต่าจึงมีกระดองแข็งๆ ติดตัวไว้บนหลังจนถึงทุกวันนี้ ซึ่งทำให้มันเดินได้เชื่องช้าไม่รวดเร็วเหมือนที่เคยเป็นมาก่อน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น